دی اکسان یک مادهی حلال صنعتی است که در آزمایشگاههای مواد صنعتی به کار میرود. این ماده به شکل مایع بوده و رنگی شفاف را به خود اختصاص دادهاست. از ویژگی منحصربه فرد آن میتوان به قابلیت انحلال پذیری بالای آن اشاره کرد.
جالب است بدانید که هرچند دی اکسان خاصیت انحلال پذیری در آب را دارد. اما این مادهی شیمیایی تحت هیچ شرایطی تجزیه نمیشود و ساختار خود را حفظ میکند. این مادهی شیمیایی در کنار فواید صنعتی، مضراتی نیز دارد که در نتیجهی آن آسیبهایی به بدن وارد میشود. از این رو باید از دی اکسان به اندازهی درست در محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده شود.
برای آنکه با مادهی شیمیایی دی اکسان بیشتر آشنا شوید در این بخش همراه ما باشید.
دی اکسان چیست و چهطور ایجاد میشود؟
تعدادی از سورفکتانتها همانند تگزاپون که همان سدیم لوریل اتر سولفات است، در ترکیب بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی همچون انواع لوسیونها و شامپوها مورد استفاده قرار میگیرد.
سورفکتانتها از جمله عوامل پاک کننده هستند که سه نقش اصلی را برعهده دارند:
- وارد شدن به پارچه و خیس شدن آن
- سست کردن آلودگیها
- امولسیون کردن آلودگیها و معلق نگه داشتن ذرات در حین شست و شو
جالب است بدانید که در زمان تولید سدیم لوریل اتر سولفات که فرایند اضافه شدن اتیلن اکساید به اسید چرب است، فرایندی به نام اتوکسیله شدن وجود دارد که محصول جانبی ناخواستهای همچون دی اکسان تولید میکند که به شکل ناخالص در مواد آرایشی و بهداشتی باقی میماند.
نگرانیهای ایجاد شده در طی فرایند تولید این مادهی شیمیایی و باقی مانده آن به صورت ناخالص در مواد شوینده باعث گردید تا آزمایشاتی در این زمینه انجام گیرد. آزمایشات صورت گرفته بر روی این مادهی شیمیایی نشان داده است که میزان دی اکسان موجود در مواد شوینده آنقدر زیاد نیست که به اشخاص آسیب چندانی وارد نماید.
از دی اکسان در چه محصولاتی استفاده میشود؟
این مادهی شیمیایی در ساخت مواد آرایشی و بهداشتی کاربرد داشته که در فرایند تولید بسیاری از صابونها، لوسیونها، شامپوها، کرمها و … به کار میرود. در واقع از این دست از مواد شیمیایی به دلیل ایجاد کف در مواد شوینده استفاده میشود.
شایان ذکر است که از دی اکسان باید به اندازهی کاملاً مشخص در تولید محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده نمود تا آسیبی به مصرف کنندهی آن وارد نشود. حد مجاز مصرف دی اکسان در کشور ما ایران، در شامپوهای بزرگسالان و کودکان ده میکروگرم بر گرم است.